Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, perilerin yaşadığı büyülü bir diyar varmış. Bu peri ülkesinde her sene yalnızca iki bebek doğarmış: biri peri kızı, diğeri ise erkek peri. Kaderin bir cilvesi olarak, bu iki bebek büyüdüklerinde birbirlerine aşık olurlarmış ve mutlu bir ömür sürerlermiş.
Bu mutlu periler diyarında bir gün dünyalar tatlısı bir peri kızı dünyaya gelmiş. Ancak bu kez bir ilk yaşanmış: hiç erkek peri doğmamış. Bu durum periler diyarında büyük bir şaşkınlık yaratmış. Peri kızının ailesi gelecekte kızlarının nasıl mutlu olacağını kara kara düşünmeye başlamış. Belki bir gün sevdiğini bulur umuduyla kızlarının adını “Sevgi Perisi” koymuşlar.
Sevgi Perisi büyüdükçe güzelliği ve içindeki sevgiyle tüm perilerin kalbini kazanmış. Herkese sevgi ve neşe dağıtmış, ancak evlenme çağına geldiğinde kendisinin seveceği kimseyi bulamamış. Bu durumu kimseye anlatamayan Sevgi Perisi, her akşam göl kenarına gidip orada ağlamaya başlamış.
Bir gün yine o büyük, masmavi gölün kenarında ağlarken kıyıya cam bir şişe vurmuş. Sevgi Perisi, parıl parıl parlayan bu şişeyi merakla açmış. Şişeyi açar açmaz, içinden yaşlı mı yaşlı bir peri nine kanatlanmış ve Sevgi Perisi’nin uzun bal rengi saçlarını okşayarak, “Ağlama güzel kızım.” demiş.
Sevgi Perisi’nin şaşkınlıkla açılmış gözleri, Peri Ninenin sevgi dolu bakışlarından sonra yeniden yaşlarla dolmuş ve “Ben niye diğerleri gibi değilim?” diye sormuş.
Peri Nine, Sevgi Perisi’nin gözyaşlarını silmiş ve bir damla göz yaşını parmağıyla alıp, geldiği şişeye koymuş. Şişenin ağzını kapattığında, Sevgi Perisi’nin gözyaşı damlası içeride parıldamaya başlamış. Birden bire parıldama sönmüş ve şişenin içinde çok yakışıklı bir çocuk belirmiş. Ancak bu perinin tek kanadı varmış. Sevgi Perisi şaşkınlıkla, “Bu kim?” diye sormuş Peri Nine’ye.
Peri Nine, “Yıllar önce çok güzel bir peri kızı bir insan oğluna aşık olmuştu.” diye anlatmaya başlamış. “Bu peri kızı, aşık olduğu insanla başka diyarlara göç etmiş ve çok yakışıklı bir çocukları olmuş. Ancak bu bebeğin annesi peri, babası ise insan olduğu için tek kanadı varmış. Senin dünyaya geldiğin sene doğan erkek peri, meğer başka diyarlardaymış.”
Sevgi Perisi, hikayeyi öğrenince hem çok sevinmiş hem de çok çaresiz hissetmiş. Peri Nine, Sevgi Perisi’nin endişesini anlamış olacak ki, “Şimdi bu şişe sana yol gösterecek güzel kızım.” demiş. “Onun gösterdiği yoldan gidersen kısa sürede sevdiğine kavuşacaksın.”
Sevgi Perisi’nin gözlerindeki endişe, heyecana dönüşmüş. Peri Nine’ye teşekkür edip yola koyulmuş. Peri kızı ormana girmiş, az gitmiş uz gitmiş, dere tepe düz gitmiş. Şişe onu büyük bir çınar ağacının altına kadar yönlendirmiş ve başka da bir yol göstermemiş.
Sevgi Perisi yorgunluktan çınar ağacının altında uyuyakalmış. Tam güzel bir rüyanın ortasındayken, çalıların arkasından gelen hışırtı ile gözlerini açmış. Seslerin nereden geldiğini merak eden Sevgi Perisi, ormanın içine doğru yürümeye başlamış. Etrafta bembeyaz uzun yeleli bir attan başka bir şey görememiş ve çınar ağacının altına geri dönmeye karar vermiş. Birden bire tuhaf sesleri yeniden duymuş ve bir ağacın arkasına gizlenmiş.
Ağacın arkasından gizlice sesin geldiği yöne bakan peri kızı, bir de ne görsün? Tek kanatlı yakışıklı bir erkek peri, gözyaşı şişesini su zannedip içmeye başlamış.
Peri kızı, “Ah ne yapıyorsun sen?” diyerek saklandığı ağacın arkasından çıkmış. Yakışıklı peri, meraklı gözlerle Sevgi Perisi’ne baka kalmış. Hayatında hiç bu kadar güzel bir kız görmediğini düşünürken, birden bire sırtında bir hareketlenme fark etmiş.
Sevgi Perisi, hayretle genç çocuğun sırtından çıkan parıl parıl parıldayan ikinci kanada hayranlıkla bakmış. Sevgi Perisi’nin gözyaşı, erkek perinin ikinci kanadının çıkmasını sağlamış. İkisinin de gözleri mutluluktan ışıldıyormuş. Yavaşça birbirlerine yaklaşarak tanışmışlar. Sevgi Perisi bütün hikayeyi anlatmış ve genç peri, Sevgi Perisi’ne o kadar aşık olmuş ki, onunla periler diyarına gitmeye karar vermiş.
Birlikte periler diyarına dönmüşler ve herkes onları büyük bir coşkuyla karşılamış. Sevgi Perisi ve yakışıklı peri, periler diyarında bir ömür boyu mutlu yaşamışlar.
—
Ve işte böylece masalımız son bulmuş, göl kenarında başlayan gözyaşları, mutlu bir birlikteliğe dönüşmüş. Onlar ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine…
