Tarih, yazı ile başlar. Bu yüzden yazının icadı, aynı zamanda Eski Çağ tarihinin de başlangıç noktasıdır. İnsanlığın geçmişinde yazının kökeni MÖ 4. binyıl sonlarına kadar uzanır. Eski Çağ tarihinin başlangıç noktasının belirlenmesi hakkında herhangi bir sıkıntı yoktur, ancak bitiş dönemi ile ilgili olarak farklı görüşler ortaya konmuştur.
MS 325 yılında gerçekleştirilen “İznik Konsili”, MS 375 yılından itibaren muhtemelen Asya’dan gelen kavimlerin itmesi sonucunda, Orta ve Doğu Avrupa’dan hareketle gelişen “Kavimler Göçü”, MS 395’de “Roma’nın ikiye ayrılması” ve son olarak da MS 476 yılında “Batı Roma’nın yıkılması” gibi dünya tarihi için çok mühim olayların her biri Eski Çağ’ın bitişi için belirlenen farklı görüşlerdir. Zaman olarak aralarında pek büyük farklar olmamasına rağmen, bu olayların gerçekten bir çağı kapatabilecek nitelikte olup olmadığı ise ayrı bir tartışma konusudur.
Eski Çağ Hicret ile Bitti ; Bugünden geriye doğru bakıldığında; Hazreti Muhammed (s.a.s.)’in peygamberliğini açıklamasıyla ortaya koyduğu ilkelerin MS 622 yılındaki Hicret’ten sonra tüm dünyaya hitap eden karakteri, Eski Çağ’ın putperest/pagan yapısının değişmesi ve insanlık tarihinde yepyeni bir sürecin başlaması itibariyle Eski Çağ’ı sona erdirerek, Orta Çağ’ı başlatacak en mühim olaydır.
Hazreti Peygamberin hicreti ile insanlığa bildirmiş olduğu değerler evrensel bir karakter kazanarak Mekke’nin dışına taşmış ve sonrasında ise bütün dünyaya yayılmıştır.
