Kategoriler: Anı-Hatıra

Vapurdan iniyorum.Evlerine çok yakın bir yerdeyim.Yürüyorum.Sokak lambaları, karanlık ağaçların hışırtısı ve uğultu.Ona yaklaşıyorum.Hayali, gözlerimde belli belirsiz. Bütün evlerde o var.Binlerce kişiye çoğalmış sanki beni çağırıyor.Yürüyorum.Evlerine iyice yaklaşıyorum. Titriyorum.Penceresi.Perde.Ve sızan sarı ışık.Bir tapınağa bakar gibi saygıyla bakıyorum. Bu evde bir sözüyle bana yeniden yaşama sevinci verecekBir varlığın bulunduğunu bilecek kadar duyumsuyorum......

Yakup Kadri’nin anı kitaplarının sonuncusu. Yazar edebiyatla, edebiyatçılarla yakın ilişkiler kurduğu 1908 ve sonrasına, gençlik yıllarına döner ve bu kez anılarını anlatırken, öbür anı kitaplarından farklı bir yol izler. Doğrudan kimi edebiyatçıları konu ederek onlara ilişkin anılarını aktarır, sözünü ettiği kişinin bir sözünü veya bir davranışını yorumlar. Kimi zaman da......

Her günbatımı mazide kalan bir dün demektir. Zaman, dünde yaşadıklarımızı bir hırsız edasıyla alıp götürür elimizden. Hayata, yaşanılanlara, gözümüzle kulağımızla şait olduklarımıza dair dudaklarımızın arasından dökülen sözler ise, içinde bulunduğumuz mekanın duvarlarına siner kalır da aşamaz yılları, asırları… Gün akşamlıdır velhasıl, ömür ölümlü… Söz kanatlı… Bugüne mana veren aslında düde......

90’lı yılların politik arşivi… “Gerçeği ne kadar anlatırsak o kadar iyi; ne kadar insan olursak o kadar iyi.” 90’lı yıllar Türkiyesi’ne yargısız infazlar, faili meçhuller, kayıplar, cezaevi direnişleri, köy yakmalar, açlık grevleri ve ölüm oruçları damgasını vurdu. Bu dönemde 12 Mart ve 12 Eylül’ün yol açtığı şiddetten hem nitelik hem......