Yazar: Editor

Bir Resim! Çok eski, ilkel ve paha biçilmez. Akıl almaz olayların başlatıcısı olan bu resmin gizemi nedir?Kimdir bu resmin ressamı? Belki de ressamdan daha önemli olan, kimin resmedildiğidir. Büyük ve kanlı bir bulmacanın girdaplarında gezinirken sırkendini hiç beklenmeyen bir yerden gösterecek. Kutsal Resim’i soluk soluğa bir tempoyla okurken bu soruları......

Aslında her şey bir soruyla başlamıştı. “Tekrar Süleyman gibi birisi gelecek miydi dünyaya? Cinler, Zülkarneyn ve Süleyman’dan sonra yeniden insanın emrinde olacaklar mıydı?” Merak ediyorlardı, çünkü insan topraktan geliyordu, cinlerse ateşten. Daha ilk insan yaratılmadan yeryüzünün halifesiydi onlar. Ama isyan etmişlerdi bir kere Yaratan’a. İsyanlarının bedelini topraktan gelenlere yeryüzü hâkimiyetini......

Zaman yine geceye, yokluğunun en ağır vurduğu saatlere doğru ilerliyor. Hayalin olanca netliğiyle sahnedeki yerini alıyor. Her zamanki gibi çok güzelsin. Başkalaşıyorum. Teslim oluyorum sana bir kez daha. Seçeneğim yok aslında, ama olsaydı, böyle bir kaçışı bir an için düşünmeyi bile sana ihanet sayardım. Seninleyim yine, sen oldum. Başkalaştıkça aslıma......

BİRİNİN BAŞLATTIĞI YANGINI BAŞKA BİRİ SÖNDÜREMİYOR.Dönmemiş Yıldız. Dönseydi duyar uyanırdı zaten.Beni yaraladı yine, diye düşünüyor. Sonra da yok oldu. O bitmeyen ufak kaçamaklarından birine gitti.Nereye gitti ki? Cengiz Bey’le Maldivler’e gidiyor yarın! Teo Man, diye geçiriyor içinden, anında içi üşüyor. Tabii ya, onunla olmaya gitti. Cengiz Bey’le bir nevi mecburiyetten......

Askeri darbelerin hedefi olmuş insanlardan ikisi:Nihal ve Uğur.. İnançları nedeniyle benimseyemedikleri“gerçekler” tarafından sürüklenirler.Ve kurtulmak için birbirlerine tutunurlar.Gerçekten kurtulacaklar mı?Yoksa çırpınarak dibe mi çökecekler?Geçmişimiz mi belirleyecek ilişkilerimizi?Geçmişimiz bir yük mü? Ve cılız omuzlarımız taşıyabilir mi bu yükü ya da taşımalı mı?İki insanın birbirini sevmesi nasıl olur da bizzat o iki insan......

Uzun ve yorucu yolculuklardan sonra denize varmayı çok severim.Hayatın tam içine girip, göze aldığım ne varsa dibine kadar yaşayıp sonra yine kendime dönmek bana hep iyi gelir. Neresi olursa olsun yola çıkmayı severim. Yola çıkmak aşka benzer çünkü. Sonunda er geç yol da aşk da hakkını ister. Ya bir ödül......

Kalp çarpıntıları her şeyin önüne geçerken, Arayışlar şaşkına çevirirken, Sevgiler, ilgiler, beğeniler birbirine karışırken, Bu arada sıkı dostluklar sınanırken, Yoksa Hayat Gençken Daha mı Zor?.. *** Öğretmenlerimize…Bin bir türlü zorluğa karşın, aklın yolunu,ıdüşünebilen insan olmanın, dolayısıyla bilimin önemini,sevgi ve saygının değerini,ve bir de, her türlü sanatsal çalışmanın ve kültürünyaşamımıza kattığı......

Her gece kandil dedi biri Her gece kandil Ve hasrete daha çok var. Neyi duymaktayız biz? Dün oturduğumuz avluda Siyah olan gül Bugün açmış ruhunu Ve bir şey göstermektedir. Sular bir şey göstermektedir Kuşların gülleri geçip kokan nefesi Sesi Senin soluğun olmaktadır hâlâ. Buradaki her günahı temizledi Senin güllere bakman......

Söz konusu bu üç kitap, Dört Kişilik Bahçe, Dağınık Yatak ve Başkasının Hayatı´dır.Bir zamanlar yazmış olduklarınızı, günün birinde nasıl bir araya getirirsiniz? Nasıl bir düzenleme yaparak okur karşısına çıkarırsınız? Sanırım yalnızca benim değil, farklı yazı türlerinde ürün vermiş, sanatın ve yazının çeşitli serüven kollarını denemiş, benzer kaygılar taşıyan birçok sanatçı......

Baş döndürücü bir rüzgâr esiyor etrafımızda. Kronolojik zaman alabildiğine hızlanmış,durmadan imge yığıyor önümüze. Her şey çok hızlı, o yüzden hiçbir şeykökleşemiyor. Yer tutmak çok zor. Çok sayıda doğru var, ama hiçbir doğrukişinin iç âleminde ruhu sükûna erdirecek yoğunluğa ulaşamıyor. Hepimizburadayız ve bir orası yok. Köksüz, yurtsuz, kimsesiz, yalnız. Anne babalarımızdan......