Yayınlanma Zamanı: 2008-03-08 01:45:00
Forsa..
Var belki kaçmalarda o belirsiz
Kendine sürgün kılmak kendini
Okları uzaya salarak
Sonra
Aramak izdüşümlerini.
Kaygı kulağıma çığlık savuran
Çıkmazlarda kesin buyruk – DUR
Önce bir majiskül , devamı susku
Damarda açan gül kurur.
Büyük el kumar açar
Akşam – sürerek hüznünü ortaya
Sen açık denizlerde umut feneri
Ben yaralı gemide FORSA
Temmuza karşı..
Acının ağzından öpüyorsun yine
yine cehennem yürek
yine hüzne gönüllü devriye.
Turaçlar amansız iklimde kanat açmadı ama
ağaçlar zamansız açtı çiçek
kar vurdu birden , pusudaymış fırtına
ardından bir yağmur , bir yağmur ki
yağmur değil sanki kezzap…
heba oldu onca heves , onca emek
onca kitap.
Söylemeye gerek yok , zaten herkes farkında.
Ey nice cendereden süzülen direnç
hangi acı denenmedi ki bizde
kitap yakılan yıldan ,
insan yakılan yıla vardık
katliam katladık , çağ atladık.
Gel de içlenme.
Bu şiir bir büyük VAH – Temmuza karşı
Ağustos kapısı nerede , nereye çıkar bu çarşı
Nereye çıkar bu çarşı
ki…
hem kalabalık , hem karanlık.
Tehlikeden geçiyoruz – belli etme – ilerle
