Tag : ekitap oku

Osmancık, “Tarihin en uzun ömürlü, en büyük devletini kuran irade, şuur ve karakter”in Tarık Buğra’nın yorumuyla romanlaştırılmasıdır. “Ben, yola, bir görüşü veya yorumu savunmak veya aşılamak için çıkmadım. Bunu hiçbir romanımda yapmadım. Sadece konuyu anlamaya ve anlatmaya çalıştım. Anladığım gibi anlatmaya çalıştım.” diyen Tarık Buğra, Osmancık’ı da aynı anlayışla ve......

Burak Turna’nın Üçüncü Dünya Savaşı Romanı Kaldığı Yerden Devam Ediyor. Üçüncü Dünya Savaşı’nın kahramanları Bölüm 18, Wu, İlyas, Hamdi Hoca ve tabii ki Rüya kendilerine akla hayale sığmayan bir çılgınlığın içinde yol açmaya, hayatta kalmaya çalışıyorlar. Çin Ordusu dev bir saldırı gerçekleştirerek, Amerikan topraklarına iniyor ve Amerikan şehirlerini savaş alanına......

Bir Ada Hikayesi dörtlüsü, savaşlardan, kırımlardan, sürgünlerden arta kalan insanların, Yunanistan’a gönderilen Rumların boşalttığı bir adada yeni bir yaşam kurma çabalarını konu alır. Umut romanın baş kahramanıdır. Lozan’da alınan mübadele kararıyla, Rumlar Yunanistan’a gönderilmiş ve savaşlarda yerini yurdunu yitirmiş insanların Ege’deki bu adaya yerleştirilmelerine karar verilmiştir. Adanın kaderi  Poyraz Musa’nın......

“Derler ki, ölümün bakışlarına müsadif olan ve hâlâ hayatlarını sürdürebilecek kadar talihli âdemoğulları, dünyevi olmayan o soğuk bakışların sahibi varlığın, fani ya da ruhani gözlerinde çoğu zaman merhametten iz bulunmadığına şahit olmuşlardır. Merhamet, ancak ihsan sahiplerine bahşedilmiş bir lütuftur. Bu haşiyede kendimle cebelleştiğim asıl sual şudur; her kim ki bir......

Kayıp Bir Notayım Ben! Ellerimi Tut. Düşüyorum. Yaklaştır Dudaklarını. Kalbimin Müziğini Duyamıyorum. “Sen gelmeden önce kendimi ölümün ucunda sallandırıyordum. Sense ipimi çözüp beni kalbine bağladın. Eğer geri çekilirsen, beni kalbinin meydanında asmış olursun Sade.” Dedi Ozan. “Günlerce onunla beslenememek, tenimde ellerini hissedememek yavaş yavaş öldürmeye başlamıştı beni. En sevdiği içkisi......

Gönül Yarası yazarın değişik bir romanı, çilelerin yoğurup pişirdiği insanlarımızın eşyaya rahmet dolu bakışları… Ve bu bakışla yetişen nesillerin ümit yüklü mesajları… Zevkle okuyacağınız bir eser, gönül yarasının bir nesil sonrasında müjdeye dönüşmesinin destansı hikayesidir. Suya Çentik Atamadım Henüz, ufukta yeni yeni beliren akşamın, uçuk benizli gökyü­zünde vedaya hazırlanan çırpınışlar......

11. yüzyılda çağın üç dâhi delikanlısı aynı mektebe giderler ve birbirlerinden ayrılmadan önce bir ant içerler. Her kim daha önce bir mevkiye gelirse diğerlerini kollayacaktır. Şimdilerde efsane olup kulaktan kulağa yayılan bu yeminin sahipleri için derler ki, biri hükmeden, yaratan; biri keşfeden, seven; biriyse kandıran, yıkan olmuştur.2005 senesinde Boğaziçi Üniversitesi’nde......

İnsan, başlı başına bir mitolojidir… “Ahraz” olan da, bu mitolojinin kaotik kahramanıdır. Tozlu hayalleriyle balıklara dokunur, onları sever, onlardan nefret eder ya da kaldırımda bir sonraki günün erzağını toplamaya çalışırken, kederin hasadını yapmaya zorlarken bulur kendisini. Su Mitosları‘nda tarihi bir yolculuğa çıkaran Deniz Gezgin, bu kez de “Su”dan taşarak gelen......

İNSAN BİLMEDİĞİ CENNETİ DEĞİL, BİLDİĞİ CEHENNEMİ YAŞAMAYA MEYİLLİDİR. Ateş her şeyi dener ve sınar Onu ancak tek bir şekilde öğrenebilirsin; Yanarak… En kötü şey tam yanmadan duman olmaktır. Yanamamaktır. Duman içten içe yanmak demektir. Duman ruhun zehridir. Güneş, bilgi demektir. Güneş, pişmek demektir. Aşkla pişmek, acıyla pişmek, dostlukla pişmek demektir.......