Bir zamanlar, büyülü bir ormanda, tüm hayvanların saygı duyduğu asil bir aslan yaşardı. Bu aslan, ormanın derinliklerinde, göz alıcı güzellikte bir sarayda oturuyordu. Bir gün, aslan, ormanın sorunlarını tartışmak ve dostluk bağlarını güçlendirmek amacıyla ormandaki tüm hayvanları sarayına davet etmeye karar verdi.
Davet günü geldiğinde, ormanın dört bir yanından hayvanlar, aslanın görkemli sarayına doğru yola çıktı. İlk olarak, güçlü ve kocaman bir ayı, sarayın kapısından içeri adım attı. Ancak ayı, sarayın içindeki kokuyu hiç beğenmedi. Burnunu tıkayıp, yüzünü buruşturarak, “Ah, bu ne korkunç bir koku böyle!” diye mırıldandı. Aslan, ayının bu sözlerine içerleyerek, “Sarayımın güzelliğini göremeyen gözler, gerçek güzelliği asla göremez,” diyerek onu hemen ormandaki bir gölete gönderdi, serin suların içinde düşünüp, tavırlarını gözden geçirmesi için.
Sıra, hareketli ve oyunbaz bir maymuna geldi. Maymun, ayının başına gelenleri görmüş ve aslanı memnun etmek için, “Ah, saygıdeğer aslanım, sarayınız o kadar harika ki, tüm ormanın üzerinde bir cennet gibi duruyor!” diye abartılı bir şekilde övdü. Aslan bu sefer de gülümsedi ve “Güzellik, yalnızca kalpten gelen içten sözlerle anlaşılır,” diyerek maymuna ormanın en yüksek ağacına tırmanıp, dünyayı farklı perspektiflerden görmesi için bir görev verdi.
Son olarak, tilki, aslanın karşısına çıktı. Tilki, yaşananları dikkatle izlemiş ve aslanın sorusuna, “Saygıdeğer kralım, ne yazık ki son günlerde biraz hastayım ve burnum hiçbir koku alamıyor,” diye yanıt verdi. Aslan, tilkinin bu akıllıca cevabını takdir etti ve “Her birimiz farklı şekillerde dünyayı deneyimleriz. Önemli olan, birbirimizin farklılıklarına saygı duymaktır,” diyerek tilkiye ormanın bilgesi olma görevini verdi.
Ve böylece, aslanın sarayında düzenlenen bu büyük toplantı, ormanın tüm sakinleri arasında daha derin bir anlayış ve saygı duygusu uyandırdı. Her hayvan, kendi benzersiz yeteneklerini ve bakış açılarını ormanın iyiliği için kullanma sözü verdi. Aslanın daveti, ormanda birlik ve dostluğun güçlenmesine vesile oldu, ve tüm hayvanlar, bundan böyle daha dikkatli ve anlayışlı olacaklarına dair kalplerinde bir söz verdiler.
Anafikir:Bu masal, çocuklara farklılıklara saygı duymayı, anlayışlı olmayı ve her durumda kibarlık göstermenin önemini öğretir. Aynı zamanda, her birimizin özgün bir bakış açısına sahip olduğunu ve bu çeşitliliğin, topluluğumuzu daha zengin ve güçlü kıldığını hatırlatır.
