Yazar: Editor

BİRİNCİ BÖLÜM KASABA Kasaba oldukça sessizdi. Böyle küçük bir yerde elbette sokaklarda insan kalabalığı görmeyi ya da trafikte kaybolmayı beklemiyordum. Ama burada ki -sessizlik-gerçekten sessizdi. İlk kez bu kelimeye bugüne kadar haksızlık ettiğimi düşündüm. Ağaç dallarına rüzgar çılgınca değiyor ama tek bir ses çıkarmıyordu. Köy yollarının tozları bir yukarı kalkıyor......

Bir tünelde kaybettiği kocasının ardından iz süren bir kadın… Hakikatin peşinde kendini yeniden var etmenin serüveni… Bir belgesel için çıkılan iki kişilik yolculuğu tek başına sürdürdükçe kameranın yerine gözünü, ses bantının yerine belleğini yerleştiren kahramanımız, bütün sınırları bir bir ortadan kaldırır. Yol aldıkça, yıllardır süren bir savaşın ortasında hayata tutunmaya......

DUDAKTAN KALBE Ev sahibi, yemek odasının terasa açılan kapısından misafirine seslendi:– Paşa, sen bu güzel mehtaba karşı bir hâb-ı nâza dalacak gibi görünüyorsun… Hele bir dakika buraya zahmet et…Yayvan bir koltuğun içinde yemek ağırlığı ve yol yorgunluğu ile uyuşup kalan Vefik Paşa, üşene üşene gözlerini açtı, yorgun bir rica ile:-Artık......

Diyebilirsin ki, bir insanı, fotoğraflarından ve hakkındaki haberlerden ne kadar tanıyabilirsin? Haklısın. Belki de çok az… O zaman şöyle demeliyim: Seni az tanıyorum… Az… Sen de fark ettin mi? Az dediğin, küçücük bir kelime. Sadece A ve Z.Sadece iki harf. Ama aralarında koca bir alfabe var. O alfabeyle yazılmış onbinlerce......

Şimdi, büyüdüğüm evi size anlatmak ve anlatırken de yeniden mutlu olmak için sabırsızlanıyorum. Topkapı Maltepe’sinde; bahçesinde erik, incir ve ceviz ağaçlarının olduğu, yeşilliklerle süslenmiş üç katlı ahşap bir evde oturuyorduk. Şenlikli bir çardağımız vardı. Beni en çok bu çardağın altında, bir aile gibi olduğumuz komşularımızla paylaştığımız çay saatleri mutlu ederdi.......

Öyle midir değil midir bilemeyiz ama kopkoyu bir renk olduğunu ve bütün renkleri soldurduğunu söyleyebiliriz herhalde. “Günahın Rengi” Ahmed Günbay Yıldız’ın son romanının adı. Kitabını, bir anlık arzuya, ihtirasa ve intikam duygusunaacımasızca kurban edilen bir aşkın etrafında kurgulayan yazar, eserinde aslında toplumdaki ahlaki çöküşü, eğitimsizliği, kutsal değerlerimize yeterince ehemmiyet vermeyişimizi......

Bir medya patronunun oğlu olan Bulut, istediği her şeye sahip olabilecek güçtedir. Hayatı zevk ve eğlence içerisinde geçer. Buna rağmen içinde git gide büyüyen bir boşluğun, bir yitiğin varlığını hissetmektedir. Yitiğini her bulduğunu sandığında kendisini yeni çatışmaların içinde bulur… Romanlarıyla hayata ayna tutan Ahmed Günbay Yıldız, bu kez Leyl Işıkları’yla......

“Gece şafağa dokundu dokunacaktı ama Dolunay önündeki yeni dünyanın sevinci ve tedirginliği içinde çırpınışlar veren yüreğini direnişe çağırıyordu, camın ardındaki puslu dünyayı pırıltılı gözleriyle kurcalarken…” Dolunay, tüm engellere rağmen gökyüzündeki bulutları dağıtıp, kalemiyle dünyasını aydınlatabilecek mi? Ahmed Günbay Yıldız, İstanbul Yüzlü Kadın’da ahlak, aile ilişkileri, cinsiyet ayrımı gibi kavramları sorgularken,......

Osmanlının son dönemleri…Anadolu’da küçümsenmeyecek derecede bir yozlaşma yaşanmaktadır. Ve selin önünde bir adam… Gerçek bir hayat hikayesi olan bu eser, yıllarca okunulup nesilden nesile tavsiye edilecek bir halk romanı… •Yüreğim baştan başa bir diyarı haraptır. Bağrımda can çekişen, bir avuç ızdıraptır.•Uzakla, yayvan tepelerin üzerinde gamlı bir fecir, uykusuz gözlerini aralıyor,......