Ece Ayhan • Bugün, şiirimizin en önemli “modem ustalarından biri” olarak adlandıruan Ece Ayhan, 1931’de Muğla’da doğdu. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’ni bitirdikten sonra, memur, kaymakam ve redaktör olarak çalıştı. İlk şiiri 1954’te “Türk Dili”nde yayımlan dı.
Bu dönemde, sonradan ilk kitabı Kınar Hanımın Denizleri (1959)’ne aldığı, kendine özgü çağrışımlar ve göndermelerle örülü şiirleriyle hem Türk Şiirinde hem de Il. Yeni’nin içinde kendine farklı bir kanal açtı. 1965’te yayımladığı Bakışsız Bir Kedi Kara ve 1968’de yayımlanan Ortodoksluklar’la neredeyse bütünüyle “özel bir dil” halini alan bu şiir,
Ayhan’ın 1973’te yayınıladığı ve daha geniş bir okur kitlesince alımianan Devlet ve Tabiatıyla birlikte bu kez de “sokağın diliyle” okurunu (ve izleyicisini) oluşturdu. 1977’de yayımlanan, kitap la aynı adı taşıyan ünlü şiirini ve ilk dört kitabını içeren Yort Savul ise Ece Ayhan şiirinin kendisinden sonraki kuşaklar üzerindeki gücünün de belki de topluca belgelenişi idi.
198l’de Zambaklı Padişah, 1982’de ise “tarihin düzünden okunduğu” Çok Eski Adıyladır’ı yayımlayan Ece Ayhan’ın şiiri üzerinde Enis Batur, Tahta Troya (1981)’da bir kitap boyutunda konaklamış; Ender Erenel “Ece Ayhan Sözlüğü”nü, Kemal Yangın – Orhan Alkaya ikilisi ise “Çok Eski Adıyladır Sözlüğü”nü yayımlamışlardı. Ayhan’ın ’82 sonrası şiirlerinin bir bölümünü, kimi yazı ve konuşmalaoyla birlikte içeren Çanakkaleli Mewhat .. . ise 1991’de “düzşiirler” altbaşlığıyla yayırnlanmıştı. Şairin Son Şiirler adlı son şiirleri ise bu yıl Yapı Kredi Yayınlan arasında yayımlandı.
Şiirin dışında; ilk kez, 1981 ‘de günlüklerinden bir bölümünü Defterler adıyla yayımiayan Ayhan, 1984’te, bu toplamı, ekiediği yeni bölümlerle birlikte bu kez de Yeni Defterler adıyla yayırnlamıştı. (Ayhan’ın, gerek bu dönemi kapsayan ve yeniden gözden geçirdiği günlükleri, gerekse 1980 sonrasında ,tuttuğu, kimi parçalan dergilerde yayımlanan “yeni günlükleri” ise, kronolojik bir bütünlükte önümüzdeki ay Yapı Kredi Yayınları’nca, Başıbozuk Güneeler adıyla ya yımlanacak.)
Ayhan’ın, gerek kültürel ve siyasal, gerekse yazınsal yöndevarolanı sorguladığı kendine has yazılan ve neredeyse “ayrı bir tür” olarak adlandınlabilecek olan söyleşileriyse, bugüne dek ancak iki küçük toplarnla okunın önüne çıkanlmıştı (Yalnız Kardeşçe/1984 ve Kolsuz Bir Hattat/1987).
Elinizdeki kitapsa; bizce, Ece Ayhan’ın bu türde, bugüne dek hazırladığı en kapsamlı ve sarsıa çalışma olma özelliğini taşıyor. Şiirin Bir Altın Çağı’nda,. birer mitralyöz mermisi olarak tanımlanabilecek olan her parça, Ayhan’ın, İstanbul üzerine odaklandığı “özel bir bölürnle” tamamlanıyor.
