Tag : şiir

Eviniz kutu gibi küçücük bir evdi,Sarmaşıklarla balkonu örtük bir evdi;Güneşin batmasına yakın saatlerdeYıkanırdı gölgesi kuytu bir derede.Yaz, kış yeşil bir saksı ıtır pencerede;Bahçende akasyalar açardı baharla.Ne şirin komşumuzdun sen, Fahriye abla!“Kardır yağan üstümüze geceden. Yağmurlu, karanlık bir düşünceden. Ormanın uğultusuyla birlikte Ve dörtnala, dümdüz bir mavilikte Kar yağıyor üstümüze, inceden.Sesin......

Nasıl ki çıplak insan görünüm olarak nahoştur, normal sözde öyledir aslında. Şair sövse bile kulağa hoş gelir. Yani şiir sözlerin giyinmiş halidir. Şiir sözün kıyafetidir, aksesuarıdır, sözün şekle bürünmüş halidir. Her kes söyler, konuşur, kendisi için konuşur. Şair her kes için konuşur. Kimsenin itiraf edemediği aşkını, ihanetini, terk edilişini, sevgisini,......

Benim doğduğum köylerdeŞimal rüzgarları eserdi,Hep bu yüzden dudaklarım çatlaktırÖp biraz! Sen Türkiye gibi aydınlık ve güzelsin!Benim doğduğum köyler de güzeldiSen de anlat doğduğun yerleri,Anlat biraz! “Cahit Külebi, aydın bir saz şairi içtenliği, bir Karacaoğlan rahatlığı ve temiz bir dil ile, zaman zaman kötümser, güvensiz, kendi türküsünü, söyledi. Yarım kafiyeler, iç......

Ey kendini küçük bir şey sanan; İnsanda doğar, batar iki cihan; Sen onu et kemik görürsün ama: O’ndan başkası değildir yaşayan. Dur ey yolcu! Kutsal bir vadidesin! Yolculuk seni epeyce yormuş, üstelik de kirlenmişsin. Bu vadinin ardında engin bir deniz var, o denizde ölümsüzlük ve özgürlük var. Sen buraya o......

Ebubekir Eroğlu´nun yeni kitabı Çalkantı ve Dalga, Modern Türk Şiirinin Doğası gibi çok önemli bir eserin sahibi, Türk şiirinin göz ardı edilmeyecek damarlarından biri olan bir şairin kaleminden çıkmış bir deneme kitabı. Derdi kendisini ve yaşadığı dünyayı okuyarak anlamlandırma olan bir yazarın, insanı ve yaşanan zamanı bir bütün halinde fotoğraflaması…......

16.07.1982 de Balıkesir’de doğdum. …İlköğretimimi G. O. Paşa ilköğretim okulunda tamamladıktan sonra G.O. Paşa lisesine başladım. Lise yıllarımda edebiyat öğretmenlerimin desteğiyle edebiyata merakım başladı. İlk çalışmalarım tiyatro denemeleriydi, sonraları bu denemelerde ki bütünlüğü, kafiyesi beni şiire yönlendirdi. Şiir anlayışımı Garip akımı ile Mavi akım arasında kurguladım. Şiir anlayışımda sokakta köşe......

“Ne güzel şey hatırlamık seni:bir mavi kumaşın üstünde unutulmuş olan elinve saçlarındaVakur yumuşaklığı canımın içi İstanbul toprağınınİçimde ikinci bir insan gibidirseni sevmek saadeti….Parmakların ucunda kalan kokusu sardunya yaprağının, güneşli bir rahatlıkve etin daveti:kıpkızıl çizgilerle bölünmüşsıcakkoyu bir karanlık…Ne güzel şey hatırlamak seni,yazmak sana dair” *** İÇİNDEKİLER Önsöz     9 şiirlerGüneşi İçenlerin......

Önümde rengarenk şekerler duruyor. Bunlardan bir tanesini sana göndermeliyim. Ama aç bir gardiyanın dikkatini çekmemesi mümkün gözükmüyor. Sana çilek gönderebilir miyim? Bu nasıl olur? Şekerler eline geçerse onları saklama. Sadece parlak jelatinleri kitabının arasına koy. Böylece beni daha çok düşünürsün.Dışarıyı anlatmamı istiyorsun. Dışarıda da, içeride de bizi acıtan şeyler hep......

“Güleceğim tutuyor.Kızağımı kırdım çünkü.Kırıldı orta direkler. Güleceğim tutuyor bu yüzden.Burda, Talaviyak’daBir buz kümbetine çarptım devrildim diye güleceği tutuyor.Oysa gülünecek nesi var bunun?” bir Eskimo türküsü **** HA ŞİNİ BAKAM GİDİYUZ ZERE Konanmış çesinler çevrelende hotuyordu!Ve dahi benVahyin kan kokusunu yorarakKavmime hol potuyordum.Horaydım.Nicedir sanardım incedenAtın arpını çanardım.Koptuydum haltımın sathındanKarın içine yeğerdim.Sahteydim.......

Gelse de trenden ikimiz insekcamları buğulu iki tas çorbabir kitap — çantana korkup tutunmuşkâğıdı samandan şiiri zorba ve o hışırdayan uykudan geçseksobanın ayrımsız adaletindençok büyük bir yağmur işte başlamışkimse çıkmayacak bugün evinden böyle susuyorum ben çok değiştimsense nasıl denir — hâlâ o kızsındinle ağlayarak çıkrık sesiniişte şu dünyada yapayalnızsın her......