Tag : yerli roman oku

Yeşil gözlü gizemli adam, o yaşına kadar pek çok güzel kadın görmüştü.Ama Pınar kadar güzelini, mücadelecisini, vahşisini görmemişti.Ve onu istediğine karar vermesi birkaç saniyesini almamıştı. Pınar ise bu uzun boylu ve tehlikeli kokan adam kadar cüretlisini hiç görmemişti.Ondan ilk andan beri hiç hoşlanmamıştı. Hoşlanması da gerekmiyordu.Ne yazık ki modern zorba......

“Başarabilmek için, başarma arzunuz başarısız olma korkunuzdan daha büyük olmalıdır.”-Bill Cosby Başarma arzusu ile attığım ilk cesur adım olan Çocuk da Yapamadım Kariyer de adlı kitabım ikinci baskısını yaparken, bu uzun ve keyifli yolculuğumda başlangıçtan itibaren her zaman yanımda olan ve bana inanan kocam Ercan Enver’e çok teşekkür ediyorum. İyi......

Sevgili babama ithafen… Bu kitaptaki kişiler ve olaylar gerçek gibi görünmesine rağmen sadece yazarın hayal ürünüdür. birinci bölüm Yeşilköy Havalimanı’na yaklaşmaya başlayan uçağın alçalma anonsu ile hafif kıpırtı ve sarsıntı Ersan Beylerin kendilerine gelmelerini sağladı. Yavaşça doğrulan Ersan Bey camdan aşağı doğru baktığında masmavi güzelliği ile Marmara ve tüm ihtişamı......

‘’Yolculuk ve kendimiz eşzamanlıdır. Yürüdükçe, bitirmeye çalışıyoruz ikimizi.’’ Diyerek başlar Sözün Yolculuğu. Peki, bitirilmeye çalışılan nedir? Var oluşun yokluğa doğru ilerleyip, benliğini tamamlama serüveninde, ne zaman ki dış etkenler –olaylar, kişiler, koşullar…- kendini yokluğa taşımak isteyenlerin önüne engel olarak çıkarsa o vakit bitmeye başlıyor yolculuk.Romandaki kahramanın (Can’ın) mutlu olduğu ve......

Biliyorum,“Biz bu ilden gider olduk,kalanlara selam olsun,” demişti…Yine biliyorum,“Bizim için hayır dua kılanlara selam olsun.” demişti…Ve Sevgiliye gittiği o geceden sonra adının dilden dile,aşkının gönülden gönüle dolaştığını da biliyorum…Şimdilerde ona kimisi Âşık Yunus,kimisi Biçare Yunus diyor ya, desinler.Yahut Yunus Dedem, Tapduk Yunus, Miskin Yunus…Derviş Yunus… Varsın onu da desinler.Ve Türk......

“Uyan” dedi bir ses… Gözlerini açtığında çektiği sıkıntılar bitmişti. Kumaşları saf ipekten bir yatakta buldu kendisini… Üzerinde ilk defa gördüğü bir çeşit elbise vardı. Gözlerinin yetişebildiği yerlere kadar odayı gözlemledi. Saray gibiydi. Camdan dışarıya baktığında dibi görülecek kadar berrak bir nehir ve etrafında insanlar gördü. Sağ tarafına doğru adım attığında......